28 ~ Pedro Almodòvar: Μόνο να καθήσω απέναντί της

Πάνε χρόνια από τότε που για πρώτη φορά ένιωσα την επιθυμία να κάνω μια ταινία για τη μάνα μου. Η ιδέα προέκυψε μετά από μια συζήτηση που είχα με μια από τις αδελφές μου. "Η μητέρα μού ζήτησε να την πάω σε ψυχίατρο. Δεν θέλει να τρελλαθεί, όπως οι θείες της" μου είπε η αδελφή μου. Η μαμά δεν είναι τρελλή της λέω εγώ. Το μόνο που θέλει είναι συντροφιά. Να μιλάει με κάποιον. "Ναι, αλλά εγώ δεν άντεχα όλη μέρα τη φλυαρία της" μου αντέτεινε η αδελφή μου.

Δεν το είχα ποτέ σκεφτεί, μέχρι εκείνη τη στιγμή αλλά η κουβέντα με την αδελφή μου έφερε στην επιφάνεια τη μοναξιά της χήρας μητέρας μου και την αναζήτησή της για συντροφιά.

Τότε σκέφτηκα ότι μπορούσα να βοηθήσω' αρκούσε μόνο να καθίσω απέναντί της και να την αφήνω να μιλά και να ξαλαφρώνει.
Πέδρο Αλμοδόβαρ

* Το κείμενο είναι από την Οδό Πανός - τ.83/84, Ιαν.1996
σε επιμ. Γιώργου Χρονά.