14 ~ Σταύρος Ζαλμάς: Έτσι ξεκίνησα
* To 1960 οι δικοί μου μετακόμισαν στα Πατήσια, στην Κηπούπολη Κυπριάδου. Αλλά εγώ εξακολούθησα να περνάω πάρα πολλές ώρες της ημέρας στη Φιλαδέλφεια διότι ήταν εργαζόμενοι οι δικοί μου και δεν είχαν πού να με αφήσουν και με άφηναν σε κάποιους συγγενείς εκεί, στο παλιό μου πατρικό σπίτι. Εν συνεχεία τα προεφηβικά μου και τα εφηβικά μου χρόνια τα πέρασα στα Πατήσια και το '80 μόλις απολύθηκα από το στρατό έφυγα από το σπίτι μου.
* Ανέκαθεν ήθελα να γίνω ηθοποιός. Ανέκαθεν, δηλαδή εννοώ από την ηλικία που ένα παιδί συνειδητοποιεί τον εαυτό του και αρχίζει και σκέφτεται κάποιοα πράγματα για το μέλλον. Ήθελα να γίνω ηθοποιός. Με ενδιέφερε πάρα πολύ το μαγικό πράγμα που συμβαίνει πίσω από τη σκηνή, στα καμαρίνια, στις κουΐντες.
* Με έπαιρναν οι δικοί μου και έβλεπα κάποιες παραστάσεις, όχι πάρα πολλές, αλλά παρακολουθούσαμε κάποιο θέατρο. Όσο μπορούσαν με έπαιρναν μαζί τους και έβλεπα κάποιες παραστάσεις. Και το καλοκαίρι και το χειμώνα. Μάλιστα τότε εκείνα τα χρόνια το καλοκαίρι δέσποζε ο Ψαθάς στα καλοκαιρινά θέατρα. Με είχε πολύ ελκύσει αυτό το μαγικό, αυτό το παραμύθι.
* Από το '82 παίζω στο θέατρο. Ξεκίνησα με τον Μινωτή, δυο φορές συνεργάστηκα μαζί του, έχω δουλέψει με τον θίασο Αλεξανδράκη άλλη μία, εν συνεχεία είχα την μεγάλη τύχη να γνωρίσω το θίασο του Λευτέρη Βογιατζή και να δουλέψω δυο χρόνια μαζί του, παρακολουθώντας όλες τις παραστάσεις από το ηλεκτρολογείο. Μετά δούλεψα με τον Βασίλη Παπαβασιλείου, πάλι για δυο χρόνια, παρακολουθώντας πάλι όλες τις παραστάσεις. Δούλεψα κατ' αποκλειστικότητα με την Ομάδα Εδάφους για έξι ολόκληρα χρόνια με τον Δημήτρη Παπαΐωάννου και έτσι σπούδασα και χορό, δηλαδή έβαλα το σώμα μου σε μια διαδικασία σπουδής της κίνησης και τότε το '87 μέσα από τον Δημήτρη Παπαϊωάννου, ο οποίος ήταν αδελφικός φίλος και παιδικός φίλος με τον Αλέξη Μπίστικα, γνωρίστηκα με τον Αλέξη.
* Μετά από μία πρόβα που είχα με την Ομάδα Εδάφους, έρχεται ο Αλέξης και μου λέει: "Θέλεις να παίξεις στη διπλωματική μου ταινία;" Τότε ο Αλέξης σπούδαζε στο Λονδίνο και του είπα, εγώ δεν είχα ξανακάνει κινηματογράφο, του είπα αν μου πληρώνεις τα έξοδα και τη διαμονή έρχομαι. Και όντως πηγαίνοντας για Αμερική με τον Δημήτρη Παπαΐωάννου, γιατί πηγαίναμε να παρακολουθήσουμε κάτι σεμινάρια χορού, σταθήκαμε στο Λονδίνο 15 ημέρες, κάναμε τα "Μάρμαρα" και φύγαμε.
* Στα "Μάρμαρα", ο Αλέξης αποτύπωσε την νοσταλγία του για την Ελλάδα. Είχε μείνει χρόνια στο Λονδίνο, να σπουδάσει, να δουλέψει, να γνωρίσει ανθρώπους κ.λπ. και συνδύασε αυτή την νοσταλγία με την Ελλάδα, είναι μια πολύ έξυπνη ιδέα που είχε να ξαναφέρει τα Ελγίνεια στο τόπο τους. Δηλαδή τα "Μαρμάρα" είναι μια ταινία αφιερωμένη στην Μελίνα Μερκούρη.
* Η "Γραβάτα" είναι, η λέξη "Γραβάτα" για την συγκεκριμένη ταινία αφορά και το συγκεκριμένο δώρο που δίνει ο ένας φίλος στον άλλον, αλλά και το λογοπαίγνιο, στην Αγγλική γλώσσα "πούρα τάι", στα Αγγλικά σημαίνει και "δεσμός". Και το "Χάραμα" στην τελευταία ταινία που έχει σχέση με το τραγούδι και με το κέντρο αλλά έχει σχέση και με το ξεκίνημα μιας καινούργιας ζωής, μιας καινούργιας γνωριμίας, ενός καινούργιου έρωτα.
Σταύρος Ζαλμάς
αποτελείται από αποσπάσματα της συνομιλίας που είχε ο
Στ. Ζαλμάς με τον Γιώργο Χρονά στην εκπομπή
"Χάρτινη Εξέδρα" του Πρώτου Προγράμματος της
Ελληνικής Ραδιοφωνίας
* Φωτογραφία: clubs.pathfinder.gr
Ετικέτες ΕΛΛΗΝΕΣ, ΗΘΟΠΟΙΟΙ, ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΕΛΛ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα