145 ~ Γιώργης Παυλόπουλος: κρατώντας τ' άλογο με περηφάνια

Το σακί

Ήμουν παιδί ακόμη δεν τους καλοθυμάμαι.
Μπήκανε στο χωριό μου ένα πρωί
μα δε σταθήκανε. Περάσανε
αργά πάνω στο χιόνι. Τα γένια τους
ανάμεσα στα σύννεφα και τις κοτρόνες
καθώς τους χώνευε το βουνό.

Μονάχα ο τελευταίος δε φεύγει απ' το μυαλό μου.
Κράτα το άλογο, μου είπε
και βάζοντας το σκούφο του στην αμασχάλη
έσκυψε στο νερό να πιει
και το 'να μάτι του με κοίταζε απ' το πλάι.

Κοίταξε τα κουρέλια μου
τα πόδια μου μες στις λινάτσες
τις ξόβεργες στα ξυλιασμένα χέρια μου
και πώς του χαμογελούσα
κρατώντας τ' άλογο με περηφάνια.

Γιώργης Παυλόπουλος (1924-2008)

* το ποίημα είναι από το Οροπέδιο, τχ. 1
(τεύχος με πολυσέλιδο αφιέρωμα στον Γιώργη Παυλόπουλο)
Καλοκαίρι 2006
* φωτογραφίες: από τα τεύχη 1 και 6 του ΟΡΟΠΕΔΙΟΥ
(αρχείο ΕΚΕΒΙ)